9 Eylül 2014 Salı

Seviyorum...

Sabah uyanırken zorlanmayı, bazen duvara fırlatmak istediğim telefonumu, beni güneşsiz bir ofise tıkan işimi.. hayatı.. herşeyiyle.. seviyorum...

Zorunluluktan değil ama bu sevgi, gerçekten çok düşündüm.

Sevdiğiniz insanlar için de zaman zaman böyle hissettiğiniz olmadı mı hiç? Mutlaka beğenmediğiniz özelliklerini gördünüz, kabullenmek istemediğiniz huylarını, sinirli huysuz hasta zamanlarını..

Ben de tüm olumsuz yönlerini farketmeme rağmen onu seviyorum.

Hayat da böyle işte,

Seviyorum..




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder